Geschreven door Valerija Olsevska
Door zinkende productkosten zijn collaboratieve robots of co-bots het snelst groeiende segment in industriële robotica. De co-bots markt zal naar verwachting een omvang van 36,84 miljard dollar bereiken in 2026, wat een gemiddeld groeipercentage (CAGR) van 44,56% betekent tijdens de prognose periode van 2019-2026. Een aanzienlijk deel van deze groei wordt verwacht binnen het MKB dat zich kenmerkt door een hoge productmix, kleine series en met een beperkt investeringskapitaal. Productflexibiliteit en lage productkostprijs, tekort aan gekwalificeerde werknemers, stijgende loonkosten en krappe winstmarges zetten het MKB ertoe aan te automatiseren. Hoewel traditionele zelfstandige robotsystemen buiten hun bereik liggen, creëert de gemiddelde verkoopprijs van co-bots van 20 tot 40.000 euro een zeer aantrekkelijke business case voor automatisering binnen het MKB.
De huidige markt van co-bots heeft al veel bekende spelers zoals Kuka, ABB, Fanuc en Yaskawa, en biedt een breed scala aan oplossingen voor verschillende toepassingen. Uitgerust met meerdere bewegings- en detectiesensoren, kunnen co-bots veilig naast menselijke werknemers werken. In plaats van mensen te vervangen, worden co-bots gebruikt om de kracht en precisie van werknemers te verbeteren door bij die taken en processen te ondersteunen waar flexibiliteit vereist is. Deze gemakkelijk programmeerbare en lichte machines kunnen snel worden verplaatst naar een andere positie op de werkvloer en opnieuw worden ingezet voor een andere functie. De voornaamste nadelen van moderne co-bots zijn de beperkte laadcapaciteit en hun operationele snelheid. Vanuit het perspectief van het IT-systeem weten we dat MES (Manufacturing Execution System) de waarde van robottechnologie op de werkvloer versterkt. Het MES stroomlijnt zowel de technische gegevensstroom als de supply chain data van het bedrijfssysteemniveau – PLM en ERP – naar de machines op de werkvloer en mensen. Voor co-bots zijn de eisen aan MES heel specifiek maar doorgaans minder dwingend.
Hoewel een business case voor co-bots eenvoudig lijkt, moet een goed integratieplan met de juiste begrippen en definities van verwachtingen en korte- en lange termijn doelstellingen niet worden onderschat. Volgens Ultra Tech Automation verspillen fabrikanten vanwege een onjuiste, onvoldoende of zelfs niet-bestaande integratie van de robots in hun processen, zelfs $86.000 per jaar aan elke operatie waar het gebruik van collaboratieve robotica mogelijk is. Door simpelweg alleen maar robots op de werkvloer te plaatsen, worden bestaande problemen in een fabriek niet opgelost. De werkelijke behoeften zullen eerst moeten worden geïdentificeerd, wat zijn de taken die worden uitgevoerd door de medewerkers die mogelijk zijn (gedeeltelijk) te robotiseren, wat is de motivatie erachter – zijn die gevaarlijk, repetitief of gewoon inefficiënt. Het beoordelen van de vereisten voor de doorstroom, samen met het gewicht en de complexiteit van te hanteren producten en productiesystemen als geheel, is cruciaal. Als er ver weg in de supply chain knelpunten zijn en robotisering ergens anders plaatsvindt, gaat dit niets brengen. Zodra een duidelijke behoefte is gedefinieerd, moeten productieprocessen en -procedures opnieuw worden ontworpen om de potentie van de robot te maximaliseren en de veiligheidsnormen te waarborgen. Co-bot-implementatie betekent ook een herverdeling van de taken van werknemers naar die met meer toegevoegde waarde. Deze nieuwe kansen vragen aandacht voor aanleren van nieuwe vaardigheden door middel van training.
Door te focussen op de basis waar verbeteringen noodzakelijk en wenselijk zijn, en het betrekken van het strategische gezichtspunt, wordt het missen van kansen vermeden. Uiteindelijk is de belangrijkste vraag wat je probeert te bereiken met een co-bot en wat het zal kosten om dit te bereiken. Het management heeft de leiding, en het proces van initiatie, selectie en implementatie kan niet worden ‘uitbesteed’ aan een leverancier van co-bots.
